Dharwad: Mango verimini etkileyen iklim değişikliği Dharwad Bölge son dört yılda, rekoltenin bu sefer çok sert vurması muhtemel. Mango ağaçları taze yapraklarla yemyeşildir, ancak çiçek yoktur. Normalde ağaçların Mart ayına kadar magolarla dolu olması gerekir, ancak bu sefer çiçek açma belirtisi bile yok.
Çiçeklenmedeki gecikme, meyve vermeyi geciktirecek ve nihayetinde mangoların piyasaya teslimi gecikecektir.
Hasat kıtlığı, mango fiyatının fırlamasına neden olabilir ve Meyve Kralı’nı sıradan meyve severler için ulaşılamaz hale getirebilir. Mango fiyatlarının iyi olması nedeniyle ilçede mango ekimi yapılan alan 8 bin hektardan 15 bin hektara çıktı. Dharwad, Hubballi ve Kalghatagi taluks, bölgedeki mango üretimine önemli katkılarda bulundu. Dharwad ve Belagavi bölgelerinde yaklaşık 25.000 hektar mango yetiştirilmektedir. Mahsul için uygun bir iklim varsa, ilçe 7.590 ton verim elde edebilir. Belagavi ikinci en büyük mango yetiştirme alanıdır ve burada mango 5.794 hektarda yetiştirilir ve ortalama verim 56.756 tondur.
Dharwad, Alphonso mangosu ile tanınır. Binlerce ton Alphonso, meyve suyu üretiminde kullanılmak üzere Mumbai, Pune ve Gujarat’a gönderilerek Avrupa, ABD, Avustralya ve Asya ülkelerine ihraç edilecek. Alphonso kalitesindeki zengin meyveler, ilçede en çok Jogyellapur, Kelgeri, Tegur, Amblikopp, Halligeri, Mansur, Mandihal, Devagiri, Navalur, Itagatti, Yerikopp, Kalkeri, Kyarkopp ve çevre bölgelerde yetiştirilmektedir.
Dört başarılı yıl boyunca düşen mango verimi, yetiştiricilerin cesaretini kırdı ve birçoğu ağaçları kesiyor ve araziyi geleneksel tarım için kullanıyor. Kelgeri’den Basavaraj Tejappanavar, ağaçlar hiçbir şey vermediği için mango yerine soya fasulyesi yetiştirmeyi tercih edeceğini söyledi.